W maju 2025 r. Komisja Europejska i OECD, przy wsparciu Code.org i wiodących międzynarodowych ekspertów, opublikowały projekt AI Literacy Framework. Publikacja stanowiła kluczowy kamień milowy w kształtowaniu sposobu nauczania sztucznej inteligencji w szkołach podstawowych i średnich na całym świecie.
Od momentu uruchomienia, organizacje partnerskie stojące za ramami prowadziły globalny proces konsultacji, angażując nauczycieli, liderów edukacji, decydentów, projektantów nauczania i inne głosy z całego ekosystemu edukacji w celu przekazania opinii na temat projektu.
Ponad 1200 osób wzięło udział w ponad 50 wirtualnych i osobistych konsultacjach, a ponad 800 osób z 97 krajów na sześciu kontynentach wypełniło ankietę online. Zainteresowane strony na całym świecie prowadziły również własne konsultacje ze szkołami podstawowymi i średnimi, uniwersytetami i organizacjami.
Partnerzy ramy byli również współgospodarzami kilku sesji informacji zwrotnych, w tym wydarzenia na Forum Interesariuszy Edukacji Cyfrowejważnym europejskim wydarzeniu poświęconym cyfrowej edukacji i szkoleniom, a także dedykowanym webinarium dla społeczności Digital Education Hub.
Czego się dowiedzieliśmy
Projekt ram znajduje oddźwięk wśród globalnej społeczności edukacyjnej. Wyniki ankiety pokazują, że 84% respondentów uważa, że ramy odpowiadają na rzeczywistą potrzebę w edukacji, a 81% wskazuje, że prawdopodobnie lub bardzo prawdopodobne jest przyjęcie ich w swojej pracy.
W szczególności 79% zgadza się, że ramy skutecznie łączą techniczne cechy sztucznej inteligencji z jej społecznymi implikacjami. Wśród nich nauczyciel zauważył:
„Ramy AILit równoważą techniczny, etyczny i pedagogiczny wymiar umiejętności korzystania ze sztucznej inteligencji. Jego struktura sprawia, że jest on dostępny dla nauczycieli i decydentów, a osoby uczące się i scenariusze zajęć ożywiają kompetencje”.
W konsultacjach i odpowiedziach na ankiety konsekwentnie pojawiało się kilka tematów:
- Refleksja: Interesariusze podkreślili znaczenie metapoznania i autorefleksji podczas interakcji ze sztuczną inteligencją. Obejmuje to większy nacisk na potrzebę rozpoznawania przez uczniów manipulacji, regulowania ich emocji i wyznaczania granic podczas korzystania ze sztucznej inteligencji.
- Agencja: Pojawiło się silne wezwanie do pozycjonowania uczniów i nauczycieli jako osób kształtujących i podejmujących decyzje dotyczące sztucznej inteligencji, a nie tylko jej konsumentów. Praktyczne uczenie się i skupienie się na równości i sprawiedliwości społecznej wyróżniały się jako kluczowe priorytety.
- Wsparcie użytkownika: Recenzenci podkreślili potrzebę zapewnienia praktycznych zasobów wspierających wdrażanie w klasie. Zalecili również stosowanie progresji rozwojowej, aby uczynić ramy bardziej dostępnymi dla użytkowników.
- Zdrowy sceptycyzm: Zainteresowane strony wezwały, aby ramy prezentowały bardziej ostrożne i krytyczne podejście do sztucznej inteligencji, wyposażając uczniów w umiejętność krytycznego analizowania sposobu projektowania i wdrażania systemów sztucznej inteligencji.
- Wpływ na środowisko: Wiele osób opowiadało się za silniejszym skupieniem się na wpływie sztucznej inteligencji na środowisko, zachęcając uczniów do rozważenia kosztów środowiskowych sztucznej inteligencji i podejmowania w związku z tym świadomych decyzji
Wdrażanie informacji zwrotnych
Spostrzeżenia z globalnych konsultacji kształtują kolejną fazę rozwoju ram. We wrześniu grupa ekspertów ds. ram umiejętności w zakresie sztucznej inteligencji spotkała się w siedzibie OECD w Paryżu, aby zapoznać się z opiniami i przeanalizować potencjalne zmiany.
Grupa ekspertów zastanawiała się nad wyzwaniami związanymi z budowaniem wspólnej wizji umiejętności korzystania ze sztucznej inteligencji, która służy różnym interesariuszom. Pati Ruiz, starszy dyrektor ds. Edtech i nowych technologii w Digital Promise, zauważyła:
„Najbardziej uderzyła mnie delikatna równowaga, którą staramy się osiągnąć: stworzenie ram wystarczająco solidnych, aby wytrzymać szybkie tempo innowacji, a jednocześnie wystarczająco elastycznych, aby dostosować się do różnych kontekstów edukacyjnych i wartości kulturowych”.
Romina Cachia, kierownik zespołu naukowego we Wspólnym Centrum Badawczym Komisji Europejskiej, dodała:
„Zdefiniowanie tego, co naprawdę stanowi umiejętność posługiwania się sztuczną inteligencją dla uczniów, nie jest łatwe – i właśnie to sprawia, że jest to ekscytujące. Złożoność rozmów i dyskusji jest wyraźnym znakiem, że tworzymy coś innowacyjnego i potrzebnego”.
Analiza i zmiany projektu ram będą kontynuowane do 2025 roku. Ostateczna wersja zostanie opublikowana w 2026 r. wraz z ograniczonym zestawem przykładów umiejętności korzystania ze sztucznej inteligencji w celu wsparcia wdrażania ram. Będziemy nadal udostępniać aktualizacje w miarę rozwoju ram.
